فال حافظ روزانه چهار شنبه 10 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین فروردین ، غزل حافظ شماره 304
داراي جهان نصرت دين خسرو کامل ، يحيي بن مظفر ملک عالم عادل اي درگه اسلام پناه تو گشاده ، بر روي زمين روزنه جان و در دل تعظيم تو بر جان و خرد واجب و لازم ، انعام تو بر کون و مکان فايض و شامل روز ازل از کلک تو يک قطره سياهي ، بر روي مه افتاد که شد حل مسائل خورشيد چو آن خال سيه ديد به دل گفت ، اي کاج که من بودمي آن هندوي مقبل شاها فلک از بزم تو در رقص و سماع است ، دست طرب از دامن اين زمزمه مگسل مي نوش و جهان بخش که از زلف کمندت ، شد گردن بدخواه گرفتار سلاسل دور فلکي يک سره بر منهج عدل است ، خوش باش که ظالم نبرد راه به منزل
حافظ قلم شاه جهان مقسم رزق است
،
از بهر معيشت مکن انديشه باطل
تعبیر:
ناراحت رقیبان و حسودان نباش همگی را شکست خواهی داد اما به شرط اینکه در کسب روزی راه حلال را پیش بگیری و از عقل و درایت خود نهایت استفاده را بکنی. نتیجه ی کارهای خوبی را که انجام داده ای خیلی زود می بینی و مشکل تو هم حل می شود.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 10 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین اردیبهشت ، غزل حافظ شماره 19
اي نسيم سحر آرامگه يار کجاست ، منزل آن مه عاشق کش عيار کجاست شب تار است و ره وادي ايمن در پيش ، آتش طور کجا موعد ديدار کجاست هر که آمد به جهان نقش خرابي دارد ، در خرابات بگوييد که هشيار کجاست آن کس است اهل بشارت که اشارت داند ، نکته ها هست بسي محرم اسرار کجاست هر سر موي مرا با تو هزاران کار است ، ما کجاييم و ملامت گر بي کار کجاست بازپرسيد ز گيسوي شکن در شکنش ، کاين دل غمزده سرگشته گرفتار کجاست عقل ديوانه شد آن سلسله مشکين کو ، دل ز ما گوشه گرفت ابروي دلدار کجاست ساقي و مطرب و مي جمله مهياست ولي ، عيش بي يار مهيا نشود يار کجاست
حافظ از باد خزان در چمن دهر مرنج
،
فکر معقول بفرما گل بي خار کجاست
تعبیر:
در غم و گرفتاری بزرگی به سر می بری و نا امید و مأیوس هستی اما همه ی گرفتاری ها عاقبت نابود خواهند شد. با کمی خوش بینی و توکل و تلاش موفق خواهی شد. ثابت قدم و صادق باش.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 10 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین خرداد ، غزل حافظ شماره 142
دوستان دختر رز توبه ز مستوري کرد ، شد سوي محتسب و کار به دستوري کرد آمد از پرده به مجلس عرقش پاک کنيد ، تا نگويند حريفان که چرا دوري کرد مژدگاني بده اي دل که دگر مطرب عشق ، راه مستانه زد و چاره مخموري کرد نه به هفت آب که رنگش به صد آتش نرود ، آن چه با خرقه زاهد مي انگوري کرد غنچه گلبن وصلم ز نسيمش بشکفت ، مرغ خوشخوان طرب از برگ گل سوري کرد
حافظ افتادگي از دست مده زان که حسود
،
عرض و مال و دل و دين در سر مغروري کرد
تعبیر:
بخت و اقبال مساعد با تو همراه است. از طعنه ی دشمنان نترس و به کار خود ایمان داشته باش. غرور و تکبر را رها کن که تو را از رسیدن به مقصود باز می دارد.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 10 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین تیر ، غزل حافظ شماره 373
خيز تا خرقه صوفي به خرابات بريم ، شطح و طامات به بازار خرافات بريم سوي رندان قلندر به ره آورد سفر ، دلق بسطامي و سجاده طامات بريم تا همه خلوتيان جام صبوحي گيرند ، چنگ صبحي به در پير مناجات بريم با تو آن عهد که در وادي ايمن بستيم ، همچو موسي ارني گوي به ميقات بريم کوس ناموس تو بر کنگره عرش زنيم ، علم عشق تو بر بام سماوات بريم خاک کوي تو به صحراي قيامت فردا ، همه بر فرق سر از بهر مباهات بريم ور نهد در ره ما خار ملامت زاهد ، از گلستانش به زندان مکافات بريم شرممان باد ز پشمينه آلوده خويش ، گر بدين فضل و هنر نام کرامات بريم قدر وقت ار نشناسد دل و کاري نکند ، بس خجالت که از اين حاصل اوقات بريم فتنه مي بارد از اين سقف مقرنس برخيز ، تا به ميخانه پناه از همه آفات بريم در بيابان فنا گم شدن آخر تا کي ، ره بپرسيم مگر پي به مهمات بريم
حافظ آب رخ خود بر در هر سفله مريز
،
حاجت آن به که بر قاضي حاجات بريم
تعبیر:
قدر لحظات را بدان و بیهوده آنها را به هدر نده. در این راه احساسات را رها کن و به عقل و تدبیر خود تکیه کن. راه سخت و دشواری در پیش داری. از دوستان خیر اندیش کمک بطلب و با آنان مشورت کن. به خدا توکل کن تا آرامش خاطر داشته باشی.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 10 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین مرداد ، غزل حافظ شماره 204
ياد باد آن که نهانت نظري با ما بود ، رقم مهر تو بر چهره ما پيدا بود ياد باد آن که چو چشمت به عتابم مي کشت ، معجز عيسويت در لب شکرخا بود ياد باد آن که صبوحي زده در مجلس انس ، جز من و يار نبوديم و خدا با ما بود ياد باد آن که رخت شمع طرب مي افروخت ، وين دل سوخته پروانه ناپروا بود ياد باد آن که در آن بزمگه خلق و ادب ، آن که او خنده مستانه زدي صهبا بود ياد باد آن که چو ياقوت قدح خنده زدي ، در ميان من و لعل تو حکايت ها بود ياد باد آن که نگارم چو کمر بربستي ، در رکابش مه نو پيک جهان پيما بود ياد باد آن که خرابات نشين بودم و مست ، وآنچه در مسجدم امروز کم است آن جا بود
ياد باد آن که به اصلاح شما مي شد راست
،
نظم هر گوهر ناسفته که حافظ را بود
تعبیر:
ایام جئانی و خوشگذرانی و راحتی زود می گذردو از خود و اطرافت غافل نشو که ناگهان این روزهای خوش جای خود را به رنج و مشقت می دهندو پس در عین خوشی و راحتی فکر آینده و حوادث ناگوار هم باش و همیشه آماده ی جنگ با مشقات باش.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 10 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین شهریور ، غزل حافظ شماره 316
زلف بر باد مده تا ندهي بر بادم ، ناز بنياد مکن تا نکني بنيادم مي مخور با همه کس تا نخورم خون جگر ، سر مکش تا نکشد سر به فلک فريادم زلف را حلقه مکن تا نکني دربندم ، طره را تاب مده تا ندهي بر بادم يار بيگانه مشو تا نبري از خويشم ، غم اغيار مخور تا نکني ناشادم رخ برافروز که فارغ کني از برگ گلم ، قد برافراز که از سرو کني آزادم شمع هر جمع مشو ور نه بسوزي ما را ، ياد هر قوم مکن تا نروي از يادم شهره شهر مشو تا ننهم سر در کوه ، شور شيرين منما تا نکني فرهادم رحم کن بر من مسکين و به فريادم رس ، تا به خاک در آصف نرسد فريادم
حافظ از جور تو حاشا که بگرداند روي
،
من از آن روز که دربند توام آزادم
تعبیر:
در هر کاری میانه روی پیشه کن و دقت عمل داشته باش. به فکر دوستان خود باش و آنان را از یاد نبر تا در روزگار تنگدستی و نیاز به کمک تو بشتابند. خود را از پند و اندرز بزرگان بی نیاز ندان و غرور و تکبر را کنار بگذار.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 10 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین مهر ، غزل حافظ شماره 471
ز دلبرم که رساند نوازش قلمي ، کجاست پيک صبا گر همي کند کرمي قياس کردم و تدبير عقل در ره عشق ، چو شبنمي است که بر بحر مي کشد رقمي بيا که خرقه من گر چه رهن ميکده هاست ، ز مال وقف نبيني به نام من درمي حديث چون و چرا درد سر دهد اي دل ، پياله گير و بياسا ز عمر خويش دمي طبيب راه نشين درد عشق نشناسد ، برو به دست کن اي مرده دل مسيح دمي دلم گرفت ز سالوس و طبل زير گليم ، به آن که بر در ميخانه برکشم علمي بيا که وقت شناسان دو کون بفروشند ، به يک پياله مي صاف و صحبت صنمي دوام عيش و تنعم نه شيوه عشق است ، اگر معاشر مايي بنوش نيش غمي نمي کنم گله اي ليک ابر رحمت دوست ، به کشته زار جگرتشنگان نداد نمي چرا به يک ني قندش نمي خرند آن کس ، که کرد صد شکرافشاني از ني قلمي
سزاي قدر تو شاها به دست حافظ نيست
،
جز از دعاي شبي و نياز صبحدمي
تعبیر:
تردید و دودلی را کنار بگذار و با اراده ای محکم شروع به کار کن. با کسی که تجربه دارد مشورت کن تا آنکه ناگهان دچار دردسر و شکست نشوی. از مشکلات راه نترس. هیچ کاری به آسانی به دست نمی آید و به نتیجه نمی رسد. خدا را فراموش نکن و به او توکل کن تا با آرامش روحی به کار خود ادامه بدهی.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 10 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین آبان ، غزل حافظ شماره 257
روي بنما و مرا گو که ز جان دل برگير ، پيش شمع آتش پروا نه به جان گو درگير در لب تشنه ما بين و مدار آب دريغ ، بر سر کشته خويش آي و ز خاکش برگير ترک درويش مگير ار نبود سيم و زرش ، در غمت سيم شمار اشک و رخش را زر گير چنگ بنواز و بساز ار نبود عود چه باک ، آتشم عشق و دلم عود و تنم مجمر گير در سماع آي و ز سر خرقه برانداز و برقص ، ور نه با گوشه رو و خرقه ما در سر گير صوف برکش ز سر و باده صافي درکش ، سيم درباز و به زر سيمبري در بر گير دوست گو يار شو و هر دو جهان دشمن باش ، بخت گو پشت مکن روي زمين لشکر گير ميل رفتن مکن اي دوست دمي با ما باش ، بر لب جوي طرب جوي و به کف ساغر گير رفته گير از برم وز آتش و آب دل و چشم ، گونه ام زرد و لبم خشک و کنارم تر گير
حافظ آراسته کن بزم و بگو واعظ را
،
که ببين مجلسم و ترک سر منبر گير
تعبیر:
با دوستان، صمیمی و با نزدیکان، یکرنگ باش و زندگی را با آسودگی و راحتی طی کن. به دوستان کمک کن تا در لحظات بحرانی به کمک تو بشتابند. در زندگی خانوادگی سختگیر نباش.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 10 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین آذر ، غزل حافظ شماره 408
اي آفتاب آينه دار جمال تو ، مشک سياه مجمره گردان خال تو صحن سراي ديده بشستم ولي چه سود ، کاين گوشه نيست درخور خيل خيال تو در اوج ناز و نعمتي اي پادشاه حسن ، يا رب مباد تا به قيامت زوال تو مطبوعتر ز نقش تو صورت نبست باز ، طغرانويس ابروي مشکين مثال تو در چين زلفش اي دل مسکين چگونه اي ، کآشفته گفت باد صبا شرح حال تو برخاست بوي گل ز در آشتي درآي ، اي نوبهار ما رخ فرخنده فال تو تا آسمان ز حلقه به گوشان ما شود ، کو عشوه اي ز ابروي همچون هلال تو تا پيش بخت بازروم تهنيت کنان ، کو مژده اي ز مقدم عيد وصال تو اين نقطه سياه که آمد مدار نور ، عکسيست در حديقه بينش ز خال تو در پيش شاه عرض کدامين جفا کنم ، شرح نيازمندي خود يا ملال تو
حافظ در اين کمند سر سرکشان بسيست
،
سوداي کج مپز که نباشد مجال تو
تعبیر:
گردش روزگار به کام تو است و اگر دچار مختصر رنج و غمی شدی، نگران نباش. خونسرد باش و حوصله کن. با همه ی مردم مدارا کن و مغرور نباش. خداوند را شکرگزار باش و قدر نعمات او را بدان و به دیگران محبت کن.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 10 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین دی ، غزل حافظ شماره 394
اي روي ماه منظر تو نوبهار حسن ، خال و خط تو مرکز حسن و مدار حسن در چشم پرخمار تو پنهان فسون سحر ، در زلف بي قرار تو پيدا قرار حسن ماهي نتافت همچو تو از برج نيکويي ، سروي نخاست چون قدت از جويبار حسن خرم شد از ملاحت تو عهد دلبري ، فرخ شد از لطافت تو روزگار حسن از دام زلف و دانه خال تو در جهان ، يک مرغ دل نماند نگشته شکار حسن دايم به لطف دايه طبع از ميان جان ، مي پرورد به ناز تو را در کنار حسن گرد لبت بنفشه از آن تازه و تر است ، کآب حيات مي خورد از جويبار حسن
حافظ طمع بريد که بيند نظير تو
،
ديار نيست جز رخت اندر ديار حسن
تعبیر:
زندگی خوب و سعادتمندی در پیش داری. از خانواده ی خوب و مهربانی برخورداری. فرصت ها را غنیمت بدان و با عقل و اندیشه، در فکر آینده ای بهتر باش و به خاطر خوشی ها و پیروزی های امروز، مغرور و خودپسند نشو.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 10 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین بهمن ، غزل حافظ شماره 53
منم که گوشه ميخانه خانقاه من است ، دعاي پير مغان ورد صبحگاه من است گرم ترانه چنگ صبوح نيست چه باک ، نواي من به سحر آه عذرخواه من است ز پادشاه و گدا فارغم بحمدالله ، گداي خاک در دوست پادشاه من است غرض ز مسجد و ميخانه ام وصال شماست ، جز اين خيال ندارم خدا گواه من است مگر به تيغ اجل خيمه برکنم ور ني ، رميدن از در دولت نه رسم و راه من است از آن زمان که بر اين آستان نهادم روي ، فراز مسند خورشيد تکيه گاه من است
گناه اگر چه نبود اختيار ما حافظ
،
تو در طريق ادب باش و گو گناه من است
تعبیر:
هرگز از انجام کاری که در پیش داری پشیمان نباش. سعادت و نیکبختی در انتظار تو است. از طعنه ی حسودان دوری کن و نسبت به آنها بی اعتنا باش.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 10 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین اسفند ، غزل حافظ شماره 17
سينه از آتش دل در غم جانانه بسوخت ، آتشي بود در اين خانه که کاشانه بسوخت تنم از واسطه دوري دلبر بگداخت ، جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت سوز دل بين که ز بس آتش اشکم دل شمع ، دوش بر من ز سر مهر چو پروانه بسوخت آشنايي نه غريب است که دلسوز من است ، چون من از خويش برفتم دل بيگانه بسوخت خرقه زهد مرا آب خرابات ببرد ، خانه عقل مرا آتش ميخانه بسوخت چون پياله دلم از توبه که کردم بشکست ، همچو لاله جگرم بي مي و خمخانه بسوخت ماجرا کم کن و بازآ که مرا مردم چشم ، خرقه از سر به درآورد و به شکرانه بسوخت
ترک افسانه بگو حافظ و مي نوش دمي
،
که نخفتيم شب و شمع به افسانه بسوخت
تعبیر:
به هر کس وفا کردی جفا دیده ای. سینه ای مالامال از درد داری. تا کی می خواهی پریشان حال باشی. دست از غم بردار. توبه کن تا دلت صاف شود. انتظارات بیجا را کنار بگذار. رویا و خیال را فراموش کن و به واقعیات بپرداز و از آنچه تا کنون نصیبت شده لذت ببر و عقل را به پای دل هدر نده. | از انجام کاری نادم و پشیمان هستی و خود را سرزنش می کنی. با اعتماد به نفس و مشورت با دوستان بر مشکل خود فائق خواهی آمد. در انجام کارت تردید و دودلی را رها کن.
